اختلال حرکتی کلیشه ای (SMD) یک اختلال عصبی است که با حرکات تکراری و بی هدف مشخص می شود. این حرکات می تواند ساده باشد، مانند تکان دادن دست، تکان دادن بدن یا تکان دادن سر، یا پیچیده، مانند تکان دادن انگشت یا چرخاندن بدن. اختلال حرکتی کلیشه ای معمولا از دوران کودکی شروع می شود و می تواند تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه یابد. ما را در دلتاماگ دنبال کنید.
خلاصه این مطلب
اختلال حرکت کلیشه ای به چه دلیلی اتفاق می‌افتد؟
علت دقیق اختلال حرکتی ناشناخته است، اما تصور می شود که با رشد و عملکرد غیر طبیعی مغز مرتبط باشد. عوامل ژنتیکی، آسیب مغزی، یا اختلالات عصبی رشدی مانند اختلال طیف اوتیسم می توانند باعث این وضعیت شوند. افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری از این حرکت تکراری به عنوان راهی برای آرامش، تسکین اضطراب و تثبیت صورت خود استفاده می کنند. آنها این کار را از طریق حواس خود انجام می دهند. این حرکات در محیط های مختلف مانند خانه، مدرسه و مکان های عمومی رخ می دهد و در فعالیت های روزمره و تعاملات اجتماعی قربانی اختلال ایجاد می کند.
درمان‌های موجود برای اختلال حرکت کلیشه ای
درمان اختلال حرکتی کلیشه ای بر کنترل علائم و بهبود عملکرد کلی مغز متمرکز است. درمان های رفتاری مانند رفتار درمانی شناختی (CBT) و تحلیل رفتاری کاربردی (ABA) می توانند به افراد کمک کنند تا راهبردهای مقابله ای جایگزین را بیاموزند و دفعات یا شدت حرکات تکراری را کاهش دهند. در برخی موارد، دارو برای تسکین علائم مربوط به اضطراب یا ناراحتی تجویز می شود.
حمایت و درک افراد مبتلا به اختلال حرکتی کلیشه ای بسیار مهم است. مهم. با مداخله و حمایت صحیح، افراد مبتلا به اختلال حرکتی کلیشه ای می توانند کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند و علائم خود را به طور موثر مدیریت کنند.
برخی از جزئیات بیشتر در مورد اختلال حرکت کلیشه ای (SMD):
انواع حرکات کلیشه ای تکراری که در اختلال حرکتی کلیشه ای دیده می شود می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. برخی از نمونه های رایج عبارتند از تکان دادن دست، تکان دادن بدن، ضربه زدن به سر، ضربه زدن با انگشت، ضربه زدن به پا، چرخیدن یا بالا نگه داشتن خود. این حرکات اغلب در یک الگوی ریتمیک رخ می دهند و کنترل یا متوقف کردن بیمار بسیار دشوار است.
تشخیص و معیارها
برای تشخیص SMD، حرکات تکراری باید علامت اصلی بیماری باشد و باعث ناراحتی یا تداخل قابل توجه در فعالیت های روزانه شود. اختلالات حرکتی کلیشه ای معمولاً در دوران کودکی قبل از 3 سالگی ظاهر می شود و در پسرها بیشتر از دختران است. منشاء دقیق اختلال حرکتی کلیشه ای هانوور به طور کامل شناخته نشده است و یک اختلال نادر محسوب می شود.
بیماری‌های مرتبط
مشکلات رفتاری کلیشه ای با انزوا یا سایر اختلالات عصبی رشدی یا روانی مرتبط است. این عارضه در افراد مبتلا به اوتیسم، اسکیزوفرنی، اختلال نقص توجه (ADHD) و تأخیر در رشد شایع تر است. علاوه بر این، این علائم را می توان در بیماری های ژنتیکی مانند سندرم رت یا سندرم X شکننده مشاهده کرد.
تأثیر بر زندگی روزمره
در افراد مبتلا به اختلالات حرکتی مشابه، حرکات تکراری با جنبه های مختلف زندگی روزمره تداخل می کند و مانع یادگیری، تعامل اجتماعی و مشارکت در فعالیت ها می شود. در برخی موارد، این اعمال ممکن است منجر به آسیب فیزیکی مانند آسیب به خود یا آسیب به دیگران شود. درمان اختلالات حرکتی تکراری بر اصلاح عوامل زمینه‌ای که به حرکت تکراری و بهبود عملکرد کلی کمک می‌کنند متمرکز است. بسته به نیاز فرد، درمان ممکن است شامل مداخلات رفتاری، درمان یکپارچگی حسی، گفتار درمانی، کاردرمانی و دارو باشد. توجه به این نکته ضروری است که هر فردی که دارای اختلال حرکتی مشابه است منحصر به فرد است و برنامه درمانی آنها منحصر به فرد است. متناسب با نیازها و نیازهای خاص آنها. مشاوره با یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط، مانند متخصص مغز و اعصاب، روانپزشک، یا متخصص اطفال، برای تشخیص و مدیریت اختلالات حرکتی مشابه مهم است.
اختلالات حرکت کلیشه ای (SMD) در کودکان
این بیماری در کودکان با حرکات مکرر، ریتمیک و بی هدف بازوها، دست ها، انگشتان، سر یا کل بدن بروز می کند که کنترل یا توقف کودک را دشوار می کند. موضوع مهم مربوط به اختلالات خلقی در دوران کودکی، تاثیر این اختلال بر رشد کودکان است. این دیدارها بر روابط، یادگیری، توجه و تمرکز و مشارکت کودک در فعالیت های گروهی تأثیر می گذارد. برخی از کودکان ممکن است از طریق رفتارهای خودآزاری به خود آسیب جسمی وارد کنند.
درمان کودکان مبتلا به اختلال حرکتی کلیشه ای به عوامل زیادی بستگی دارد و در برخی موارد ممکن است حرکات به مرور زمان کاهش یا متوقف شود، در حالی که در برخی دیگر ممکن است تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه یابد. مداخله زودهنگام و مدیریت مناسب می تواند تأثیر اختلالات حرکتی کلیشه ای را بر رشد و کیفیت زندگی کودک کاهش دهد.
نتیجه‌گیری
مانند تمام اختلالات اضطرابی، درمان اختلال حرکتی کلیشه ای نیاز به تشخیص و درمان سریع دارد. بد نیست بدانید که بیشتر بیماری هایی که از دوران کودکی شروع می شوند مانند اوتیسم، وسواس فکری و بیش فعالی زود درمان می شوند. اگر این بیماری ها مزمن باقی بمانند، مشکلات زیادی را برای بزرگسالان مرتبط با این بیماری ها ایجاد خواهند کرد. استفاده از روش های درمانی مانند بازی درمانی، گفتار درمانی و دارودرمانی یکی از راه های ممکن برای پیشگیری از تشدید این اختلالات است.
