خارش یعنی دنده; احساسی که در اثر حرکت ملایم روی پوست در نواحی حساس مانند زیر بغل یا کف پا ایجاد می شود. این حرکات اغلب باعث خنده یا خنده می شود و بسته به افراد مختلف می تواند خنده دار یا ناهنجار در نظر گرفته شود. فلاشینگ اغلب برای برقراری ارتباط با مردم یا پاسخ مثبت به مردم استفاده می شود. با ما در مجله اینترنتی دلتا همراه باشید.
خلاصه این مطلب
چرا نباید کودکان را قلقلک داد؟
اغراق کردن نوزادان ممکن است بی ضرر به نظر برسد، اما مهم است که از خطرات احتمالی آن آگاه باشید و اقدامات احتیاطی را انجام دهید. در اینجا برخی از خطرات موجود است:
۱. هیجان بیش از حد کودک
تحریک بیش از حد کودک می تواند منجر به بی قراری، استرس و حتی بیش فعالی در بزرگسالی شود. کودکان دارای سیستم عصبی در حال رشد هستند و ممکن است نتوانند پاسخ خود را به محرک های شدید تنظیم کنند و این اعمال باعث می شود سیستم عصبی آنها تعادل خود را از دست بدهد.
۲. آسیب جسمی
غلغلک دادن ناخواسته می تواند به کودک آسیب جسمی وارد کند بدن کودکان حساس است و حرکات قوی روی پوست می تواند باعث آسیب هایی مانند کبودی یا کشیدگی عضلات شود. مهم است که از ضعف های جسمانی کودک خود آگاه باشید
۳. مشکلات تنفسی
خندیدن طولانی مدت می تواند تنفس کودک را مختل کند. گاهی اوقات، خندیدن بیش از حد یا حبس نفس برای مدت طولانی می تواند باعث کمبود اکسیژن شود. هنگام ورزش، نظارت بر تنفس کودک و اطمینان از گردش هوای خوب بسیار مهم است.
۴. اعتماد و مرزها
کنه ها می توانند یک بازی قدرتی را شروع کنند که در آن کودک احساس اضطراب می کند و موقعیت را خارج از کنترل خود می داند. مرزها و نشانه های کودکان باید رعایت شود. با توجه به واکنش ها، زبان بدن و نشانه های ناراحتی، تعامل خود را با آنها تنظیم کنید.
۵. تأثیر عاطفی
غلغلک دادن می تواند احساسات بسیاری از جمله خنده، تعجب و ترس را در کودک برانگیزد. در حالی که خنده اغلب با شادی همراه است، مهم است که بدانید همه لبخندها نشانه شادی نیستند. برخی از کودکان می توانند به عنوان یک واکنش یا واکنش بدن بخندند، حتی اگر ناراحت یا نگران باشند. توجه به سلامت عاطفی عمومی کودک بسیار مهم است.
۶. ملاحظات رشد
از طریق بازی، کودکان در مورد بدن، تجربیات حسی و تعامل اجتماعی خود می آموزند. اما اگر بازی با کودکان به یک یا دو بازی محدود شود، فرصت های یادگیری کودک محدود می شود. یک محیط بازی متعادل و متنوع فراهم کنید که شامل انواع تجربیات حسی باشد. مانند لمس، بینایی، شنوایی و حرکت برای رشد مناسب کودک مهم هستند.
۷. رضایت و استقلال
کودکان، مانند بزرگسالان، شایسته احترام به مرزها و استقلال خود هستند. منبع می تواند در کنترل کودک بر بدن خود اختلال ایجاد کند زیرا می تواند بدون رضایت او را از نظر فیزیکی تحت تأثیر قرار دهد. احترام به استقلال کودک، مبنایی برای ایجاد مرزهای سالم در بزرگسالی و آموزش شناخت و محافظت از نیازها و محدودیت های خود است.
در نهایت احترام به فردیت کودک در هر نوع بازی بسیار مهم است. توجه به نیازهای کودکان، اطمینان از رفاه عاطفی و جسمی آنها و ایجاد یک محیط مثبت و امن از عوامل کلیدی در ارتقای رشد سالم و ایجاد پیوند قوی با کودک است. و راحتی کودک را در اولویت قرار دهید. به نشانه های فرزندتان توجه کنید و به مرزهای او احترام بگذارید. ایجاد رابطه مثبت و قابل اعتماد با کودک برای رشد عاطفی و جسمی آنها بسیار مهم است.
