ازدواج با هوش مصنوعی از تخیل تا واقعیت

ازدواج هوش مصنوعی (AI) به مفهومی اشاره دارد که اخیراً شنیده شده است. این مفهوم به ایده درگیری عاطفی انسان با موجودات هوش مصنوعی مانند روبات های انسان نما یا دستیاران مجازی اشاره دارد. در حالی که این مفهوم برخی از سوالات اخلاقی، قانونی و اجتماعی را مطرح می کند، مهم است که توجه داشته باشیم که ازدواج با هوش مصنوعی در حال حاضر در برخی از حوزه های قضایی به طور قانونی به رسمیت شناخته نشده است. ما را در دلتاماگ دنبال کنید.

ازدواج با هوش مصنوعی :موافقان و مخالفان

مفهوم ازدواج با هوش مصنوعی اغلب در قلمروهای علمی تخیلی و حدس و گمان در مورد آینده روابط انسان و هوش مصنوعی مورد بررسی قرار می گیرد. ایده های پیچیده ای در مورد ماهیت همراهی انسان، دلبستگی عاطفی، و پتانسیل ارتباط انسان با غیرانسان ها را بررسی می کند.

موافقان ازدواج با هوش مصنوعی

طرفداران این مفهوم جدید می گویند هوش مصنوعی می تواند همراهی، حمایت عاطفی و حتی مشکلات تنهایی یا رابطه را حل کند. آنها بر این باورند که پیشرفت‌های فناوری به هوش مصنوعی کمک می‌کند تا احساسات انسانی را تقلید کند و در آینده نزدیک ارتباطات و درک عمیق‌تری ایجاد کند.

مخالفان ازدواج با هوش مصنوعی

اما منتقدان نگرانی هایی را در مورد تفاوت های اساسی بین انسان ها و هوش مصنوعی، از جمله فقدان آگاهی، تجربه ذهنی و اراده آزاد در سیستم های هوش مصنوعی مطرح می کنند. آنها استدلال کردند که ازدواج به عنوان یک نهاد انسانی مستلزم درک متقابل، رضایت و تجربه مشترک است و ایده ازدواج با هوش مصنوعی را به سخره گرفتند.

همچنین، پیامدهای اخلاقی ازدواج با هوش مصنوعی. این سؤالاتی را در مورد حقوق و امنیت نهادهای هوش مصنوعی، پتانسیل آنها برای استثمار یا سوء استفاده و تأثیر آنها بر روابط انسانی و هنجارهای اجتماعی ایجاد می کند.

به طور کلی، ایده ازدواج با هوش مصنوعی جذاب است. فرضیه ها از جمله آنها هنوز موضوع بحث و کاوش هستند و پیشرفت در هوش مصنوعی بر دامنه این بحث افزوده است.

ازدواج مردی ژاپنی به نام آکیکو با هوش مصنوعی

مثال دیگری که اغلب در بحث ازدواج هوش مصنوعی ذکر می شود، داستان آکیکو کوندو ژاپنی است که با خواننده واقعی هاتسونه میکو “ازدواج” کرد. Hatsune Miku یک خواننده بسیار محبوب است که توسط Crypton Future Media ساخته شده است. اگرچه این ازدواج به طور رسمی به رسمیت شناخته نشد، کوندو یک مراسم رسمی برگزار کرد و خود را همسر این شخصیت اعلام کرد. این مثال ارتباط شخصی و وابستگی عاطفی بین افراد دیگر و ابزارهای هوش مصنوعی را نشان می دهد.

نمونه‌ای دیگر از ازدواج با هوش مصنوعی : ژنگ جیاجیا از چین

یکی دیگر از نمونه های ازدواج با هوش مصنوعی، داستان مردی چینی به نام ژنگ جیاجیا است. در سال 2017، ژنگ جیاجیا با یک ربات انسان نما دست ساز ازدواج کرد. این ربات که Yingying نام دارد، توانایی تشخیص و پاسخگویی به گفتار و انجام وظایف اولیه انسانی را دارد. پیشنهاد ازدواج با ربات مانند دیگر ازدواج های عجیب و غریب وجهه اجتماعی و اخلاقی خوبی ندارد اما ژنگ جیاقیا عروسی برگزار کرد و زن ربات را به خانواده و دوستانش معرفی کرد. این حادثه توجه رسانه ها را به خود جلب کرد و بحثی را در مورد محدودیت های رابطه انسان و ربات، روبات ها و مصنوعی ها آغاز کرد. هوش این مفهوم همچنین سؤالاتی را در مورد پیامدهای اخلاقی و اجتماعی چنین روابطی و تأثیر آنها بر مفاهیم سنتی ازدواج و عشق ایجاد می کند.

ازدواج نیل هاربیسون با هوش مصنوعی

نیل هاربیسون هنرمند و مهندس است که نابینا به دنیا آمده است. کوررنگی جایی است که بیماران فقط سفید و سبز را می بینند. افراد مبتلا به این بیماری نمی توانند رنگ را ببینند. با این حال، نیل به منظور توسعه رنگ ها با استفاده از هوش مصنوعی، دستگاهی به نام “eyeborg” ساخته است که رنگ ها را به امواج صوتی تبدیل می کند. هاربیسون با گذشت زمان ارتباط عمیقی با این تکنیک ایجاد کرد و آن را بخشی جدایی ناپذیر از هویت خود دانست.

در سال 2010، هاربیسون اعلام کرد که با چشمان هوشمند خود وارد یک “ازدواج سایبری” شده است. او استدلال کرد که رابطه او با کار آنقدر عمیق بود که زندگی او را تغییر داد و بنابراین سزاوار به رسمیت شناختن و تعهد زناشویی بود. برای هاربیسون، ازدواج با هوش مصنوعی نمادی از تعهد او به فناوری است که زندگی جدیدی به او بخشیده است. ازدواج با هوش مصنوعی مفهومی است که مفاهیم سنتی ازدواج را به چالش می کشد و ماهیت روابط انسانی با فناوری و هوش مصنوعی را زیر سوال می برد.