“بررسی درمان‌های قطعی و نوین برای برونشیت مزمن: راهکارهای کارآمد و جدید”

برونشیت التهاب مجاری هوایی است. این التهاب باعث تولید مخاط و تغییرات دیگر می شود. به تورم راه های هوایی برونشیت می گویند.

آسم مزمن را برونشیت مزمن می گویند. این مشکل در افراد سیگاری بسیار شایع است. افراد مبتلا به برونشیت مزمن در معرض خطر عفونت ریه هستند. افرادی که علائم زیر را دارند مبتلا به برونشیت هستند:

• فرد باید حداقل 3 ماه در سال و 2 سال متوالی سرفه و خلط مکرر داشته باشد.
• علائم دیگر مانند سل یا سایر بیماری های ریوی را باید رد کرد.

در این بخش به طور خلاصه برونشیت مزمن را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید تا درباره علل، تشخیص و درمان برونشیت و پزشک ریه که این بیماری را درمان می کند بیشتر بدانید.

علت ابتلا به برونشیت مزمن چیست؟

سینوزیت مزمن زمانی رخ می دهد که قسمت پایینی سینوس ها تحریک شده و به طور منظم ملتهب می شود. مخاط باعث می شود هوا در ریه ها حرکت کند. این باعث مشکلات تنفسی می شود که به تدریج وضعیت ریه را بدتر می کند. التهاب مجاری برس نیز می تواند به مژک آسیب برساند. گل مژه ها ساختارهای مو مانندی هستند که به حذف باکتری ها از ریه ها کمک می کنند. هنگامی که مژک ها به درستی کار نمی کنند، دستگاه تنفسی اغلب محلی است که باعث عفونت های باکتریایی و ویروسی می شود.

دانستن این مسائل برای درک خطر ابتلا به سرطان برای شما مهم است. برای پیشگیری از این بیماری بهتر است ابتدا علت بیماری را بشناسید. علل برونشیت مزمن:

• عفونت: عفونت معمولاً باعث تحریک و التهاب اولیه می شود و در نهایت منجر به برونشیت حاد می شود.
• سیگار کشیدن: سیگار عامل خطر اصلی برونشیت مزمن است. بیش از 90 درصد افراد مبتلا به این بیماری سابقه مصرف دخانیات دارند. قرار گرفتن در معرض دود سیگار می تواند خطر ابتلا به برونشیت مزمن را افزایش دهد

• آلودگی هوا: قرار گرفتن در معرض هوای آلوده، دودهای شیمیایی یا صنعتی، گرد و غبار و گازهای سمی می تواند خطر ابتلا به برونشیت مزمن را افزایش دهد.

بیماری های زیر نیز به طور موثر باعث برونشیت مزمن می شوند:

• آسم
• آمفیزم ریوی
• اسکار ریه (فیبروز ریوی)
• سینوزیت
• بیماری سل
• عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی

علائم برونشیت مزمن

پس از التهاب طولانی مدت و تحریک لوله های برونش، برونشیت مزمن می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. علائم برونشیت مزمن عبارتند از:

• سرفه مداوم (که معمولاً به عنوان سرفه سیگاری شناخته می شود)
• ترشحات مخاطی که می تواند زرد، سبز یا سفید باشد
• خس خس سینه
• درد قفسه سینه

با گذشت زمان، تعداد تومورها به تدریج افزایش می یابد، درست مانند تعداد تومورهای ریه. با گذشت زمان، مخاط در مجاری تنفسی انباشته می شود و تنفس را به خصوص در حین ورزش دشوار می کند. سایر علائم برونشیت مزمن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• تب
• عفونت های مکرر و شدید تنفسی
• تنگی نفس هنگام تنفس
• ناخن ها، لب ها و پوست به دلیل کمبود اکسیژن کبود می شوند.
• تورم پاها و مچ پا (ادم محیطی).

با پیشرفت برونشیت مزمن، علائم می توانند از نظر شدت و فرکانس متفاوت باشند. به عنوان مثال، سرفه ممکن است به طور موقت ناپدید شود و به دنبال آن یک دوره سرفه های شدیدتر رخ دهد. موارد شدیدتر برونشیت مزمن می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

• یک عفونت تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا
• عفونت در سایر قسمت های بدن
• قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند آلودگی هوا یا گرد و غبار
• شرایط قلبی

برونشیت مزمن چگونه تشخیص داده می‌شود؟

برای تشخیص برونشیت مزمن، متخصص ریه شما با بررسی سابقه پزشکی شما، از جمله علائم و شرایط دیگری که ممکن است داشته باشید، و همچنین یک معاینه فیزیکی شروع می کند. ریه‌شناسان ممکن است آزمایش‌های زیر را نیز توصیه کنند:

اشعه ایکس قفسه سینه: عکس‌برداری با اشعه ایکس قفسه سینه می‌تواند به رد سایر بیماری‌های ریوی، مانند ذات‌الریه، که ممکن است باعث سرفه شود، کمک کند.

> br
آزمایش‌های خون: آزمایش‌های خون را می‌توان برای بررسی علائم عفونت استفاده کرد.

اسپیرومتری: این تست عملکرد ریه شامل تنفس در دستگاهی به نام اسپیرومتر است که حرکت ریه را اندازه‌گیری می‌کند. . هوا به داخل و خارج از ریه ها حرکت می کند.

گازهای خون شریانی: این آزمایش که آزمایش گاز خون نیز نامیده می شود، میزان اکسیژن و دی اکسید کربن خون را اندازه گیری می کند. نتایج به متخصص ریه می گوید که ریه های شما چقدر قادر به حمل اکسیژن در خون و آزادسازی دی اکسید کربن هستند.

ریه سنجی: این آزمایش میزان اکسیژن خون شما را اندازه گیری می کند. . این آزمایش ساده شامل اتصال یک دستگاه کوچک به قسمتی از بدن، معمولاً انگشت است.

CT اسکن: سی تی اسکن از مجموعه ای از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر سه بعدی از قسمت های مختلف بدن استفاده می کند. . . از بدن اگر پزشک شما بخواهد تصویر واضح تری از ریه های شما نسبت به اشعه ایکس دریافت کند، ممکن است این نوع آزمایش تجویز شود.

مراجعه به دکتر ریه برای درمان برونشیت مزمن

بسته به شدت بیماری شما، متخصص ریه در شیراز ممکن است برنامه های درمانی زیر را پیشنهاد کند:

• برونکودیلاتورها: برونکودیلاتورها داروهایی هستند که راه های هوایی را در ریه ها باز می کنند و تنفس را آسان می کنند. این ماده معمولاً از طریق دستگاهی به نام استنشاق استنشاق می شود که دارو را به ریه ها پمپ می کند. یک متخصص ریه یا سایر متخصصان ریه به شما یاد می دهد که چگونه از نبولایزر به درستی استفاده کنید تا بیشترین بهره را از گشاد کننده برونش ببرید.
• تئوفیلین: تئوفیلین یک داروی خوراکی است که ماهیچه های راه هوایی را شل می کند و به مجاری تنفسی اجازه می دهد بازتر شوند. این دارو به حل مشکلات تنفسی کمک می کند. اگر تنگی نفس دارید، متخصص ریه یا HCP دیگر (متخصص ریه) ممکن است تئوفیلین را تجویز کند.
• استروئیدها: اگر علائم شما با داروهای گشادکننده برونش یا تئوفیلین بهبود نیافت، پزشک ممکن است استروئیدها را تجویز کند. این داروها را می توان استنشاق کرد یا به صورت قرص مصرف کرد.
• تنفس درمانی: تنفس درمانی برنامه ای است که برای بهبود تنفس و سلامت کلی شما طراحی شده است. این درمان شامل ورزش، توصیه های تغذیه ای و راهکارهای تنفسی است. برخی از موضوعات شامل مشاوره است. همچنین به یک برنامه احیای تنفسی در بیمارستان محلی خود ارجاع داده خواهید شد.

برونشیت مزمن یکی از بیماری‌های تنفسی رایج است که به واسطه التهاب طولانی مدت برونش‌ها خود را نشان می‌دهد و می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را به شدت کاهش دهد. در سال‌های اخیر، پژوهش‌های پزشکی و پیشرفت‌های فناوری در زمینه‌های درمانی، افق‌های نوینی را برای کنترل و درمان این بیماری به ارمغان آورده‌اند. از جمله درمان‌های قطعی و مدرن برای برونشیت مزمن می‌توان به دستگاه‌های افزایش‌دهنده جریان هوای مثبت (PAP)، داروهای بیولوژیک و تعدیل‌کننده‌های سیستم ایمنی اشاره کرد. همچنین، تکنیک‌های فیزیوتراپی پیشرفته و