“توضیحات جامع درباره پارچه باتیک هندی: ویژگی‌ها و موارد استفاده”

یکی از پرطرفدارترین روش های چاپ پارچه از دوران باستان تا دوران معاصر، روش باتیک است. به این ترتیب تکه های پارچه با واکس های مختلف (موم، پارافین و…) پوشانده می شود تا این تکه ها مطابق طرح رنگی نداشته باشند. سپس پارچه را رنگ می کنند و طرح مورد نظر خود را می گیرند. پارچه باتیک هندی نیز به همین روش اما با ویژگی های خاص خود ساخته می شود. گفته می شود که هند خاستگاه هنر باتیک است.

آشنایی با پارچه باتیک

باتیک در واقع یک تکنیک خاص برای چاپ روی پارچه است. در این روش یک تکه پارچه را با ماده ای می پوشانند که از مردن پارچه جلوگیری می کند. این ماده معمولاً از موم زنبور عسل، پارافین یا انواع دیگر موم ساخته می شود. پس از پوشاندن پارچه با این مواد مطابق طرح هنری مورد نظر، آن را در ظرف صورتی قرار دهید. بنابراین، جزئیات مومی رنگ خود را از دست می دهند و نقش های زیبایی روی پارچه ظاهر می شود.

هنر باتیک در هند آغاز شد. البته محققان اندونزی از جمله جزیره جاوه را محل رونق این هنر می دانند. کلمه باتیک در زبان جاوه ای به معنای الگوی نقطه یا خالکوبی است. مواد پارچه ای برای باتیک هندی معمولاً از پنبه (نخ) یا ابریشم انتخاب می شوند. البته اخیراً این هنر روی پارچه کرپ یا ژرژت نیز اعمال شده است. شایان ذکر است که به لطف روش خاص طراحی باتیک، ماندگاری نقوش روی پارچه بسیار بالا خواهد بود و نقش ها تا سال ها روی پارچه باقی می مانند.

---

توصیه ما: لباس های پارچه ای و هر آنچه که باید بدانید

---

تاریخچه پارچه باتیک هندی

اولین نمونه های هنر باتیک به 2000 سال پیش در هند باستان برمی گردد. بعدها این هنر به کشورهایی مانند مالزی و اندونزی رسید و بخشی از فرهنگ ملی آنها شد. در هند، این پارچه ها در اواسط قرن بیستم محبوبیت خود را از دست دادند. اما دوباره در این کشور محبوب شدند و حتی به سراسر جهان صادر شدند.

امروزه اندونزی مرکز اصلی تولید این نوع پارچه است. سبک های باتیک مدرن در اصل از سبک باتیک تولید شده در جزیره جاوه اندونزی گرفته شده است. البته پارچه های باتیک هندی از سال 1913 به طور گسترده در مالزی تولید می شود. کشورهای دیگر مانند تایلند، سریلانکا و نیجریه از بزرگترین مراکز منسوجات باتیک هستند. در کشور ما باتیک به عنوان یک هنر کلاسیک شناخته می شود و مرکز اصلی تولید آن منطقه اسکو در شرق صربستان است.

مراحل آماده سازی پارچه باتیک

فرآیند ساخت باتیک شامل سه مرحله کلی است: 1- طراحی موم، پارافین یا موم زنبور عسل، 2- رنگ رز، 3- حذف موم. البته نباید مراحل کوچکی مانند تهیه پارچه، انتخاب طرح، تهیه رنگ، بخار پز کردن پارچه و شستن آن را فراموش کنید. این اقدامات مربوط به تولید پارچه باتیک هندی است. تکنیک های مختلف باتیک ممکن است کمی متفاوت باشد.

آماده سازی پارچه

این مواد برای حذف گرد و غبار و تعیین اندازه دقیق شسته می شود. سپس به مدت چند روز در روغن نارگیل یا روغن مشابه خیس می شود. سپس روغن را با جوشاندن پارچه در آب و کیک برنج از بین می برند. سپس مواد را خشک کرده و به اندازه دلخواه برش داده و گلدوزی می شود. سپس نشاسته را روی آن می ریزند. در نهایت مواد روی قاب قرار می گیرد تا برای رنگ آمیزی آماده شود.

واکس زدن و کشیدن طرح

یک روش متداول طراحی استفاده از موم روی کل پارچه است. پس از سرد شدن موم، پارچه تکان داده می شود و باعث می شود که موم بشکند و رنگ به داخل شکاف های پارچه نفوذ کند. به این ترتیب بعد از صورتی، طرح انتزاعی بسیار جالبی ایجاد می شود.

راه دیگر این است که هنرمند با قلم مو آغشته به موم طرح مورد نظر را روی بوم بکشد. این طرح باید به طور یکنواخت هم روی پارچه و هم روی پشت کشیده شود.

رنگ رزی و پایان

پارچه رنگ شده است. وقتی پارچه برداشته و خشک شد، رنگ به موم نفوذ نمی کند و هنگام رنگ آمیزی قسمت های دیگر، نقوش آن نمایان می شود. با چند بار تکرار این مرحله می توان رنگ ها و طرح های مختلفی را روی پارچه اعمال کرد. در نهایت، پارچه تحت تصحیح رنگ قرار می گیرد. سپس پارچه را در آب جوش قرار می دهند تا موم از بین برود.

قیمت پارچه نخی باتیک هندی

7 مورد از ویژگی های پارچه باتیک هندی

انواع پارچه باتیک، به دلیل ویژگی های منحصر به فردشان، از جذابیت بالایی برخوردار هستند. طرح های سنتی، مانند طرح های گل دار قرمز یا آبی با خطوط نامنظم، به این جذابیت می افزایند. دیگر ویژگی های این نوع پارچه عبارت اند از: ماندگاری بالای رنگ، دوام پارچه، جنس خوب پارچه، ضخامت کم و دو رو بودن.

دو رو بودن

جنس باتیک دو طرفه است. به این معنی که هر دو طرف پارچه یک رنگ بوده و خواص و براقیت یکسانی دارند. برای دستیابی به این خواص، موم در طول فرآیند تولید به دو طرف پارچه اعمال می شود. پس در خرید پارچه باتیک هندی به این نکات توجه کنید. مواد اصلی دو لایه است.

دوام بالای طرح ها

با توجه به انتخاب پارچه و ابزار رنگرزی، ماندگاری الگوهای پارچه باتیک بسیار بالاست. رنگ و مدل با ساختار لباس مطابقت دارد. به همین دلیل ماندگاری بیشتری نسبت به سایر روش های رنگرزی پارچه دارند و نتایج بهتری دارند.

سنتی بودن

صنعت باتیک یکی از قدیمی ترین صنایع بشری است. در سال 2009، یونسکو تشخیص داد که پارچه‌های باتیک اندونزی دهانی هستند و برای مردم نامرئی هستند. نمونه هایی از پارچه های باتیک اصیل هندی ساخته شده با رنگ های نیلی، سیاه و سفید و خطوط دوخت مومی. او همچنین چندین طرح باتیک از جمله قرمز، سفید و مشکی با نقش‌های گلدار و هندسی خلق کرد.

تنوع طرح ها و رنگ های باتیک می تواند برای کسانی که به دنبال لباس های طراحان سنتی هستند جذاب باشد

ترک های مرسوم

موم اعمال شده بر روی لباس معمولاً آثار درز را نشان می دهد. این شیارها اجازه نفوذ مقداری رنگ را می دهند. بنابراین خطوط باتیک به صورت تکه ای در نقش های باتیک بسیار رایج است. برخی از افراد با اصلاح این عیوب سعی در ایجاد طرح های بی نقص روی پارچه باتیک هندی خود دارند. اما به اعتقاد برخی، این تکه ها و خطوط نامنظم از ویژگی های اصلی پارچه باتیک و زیبایی سنتی آن است.

جنس مقاوم پارچه

مواد باتیک باید محکم باشد تا در فرآیند باتیک در اثر حرارت آب و فشار موم آسیبی به آن وارد نشود. باتیک هندی معمولاً از پنبه (پارچه) یا ابریشم (ابریشم) با کیفیت بالا ساخته می شود. پارچه های کرپ و ژرژت نیز در باتیک محبوب هستند. با تکنولوژی امروزی، هنر باتیک را می توان در انواع لباس ها استفاده کرد.

ضخامت کم و ظرافت

پارچه باتیک معمولاً نازک است. دلیل این سبکی مربوط به رنگ آمیزی آنهاست. از آنجایی که پارچه باید بسیار نازک باشد، موم به طور موثری هر دو طرف پارچه را می پوشاند و از نفوذ رنگ جلوگیری می کند. این ویژگی در انواع پارچه های ابریشمی وجود دارد. بنابراین وقتی پارچه باتیک هندی می‌خرید، گاهی پارچه نازکی پیدا می‌کنید که حتی نور را هم وارد می‌کند، اما طرف دیگر آن کاملاً واضح است.

رنگ پذیری در دمای 30 تا 40 درجه

جنس پارچه چاپ باتیک باید در دمای بین 30 تا 40 درجه رنگ شود. به دلیل رنگرزی در دمای 50 درجه یا بالاتر، ممکن است موم جدا شود و طرح پارچه خوب نباشد. یکی از دلایل انتخاب باتیک پنبه و ابریشم هندی این است که در دمای پایین به خوبی رنگ می شود.

4 نکته جالب درباره پارچه باتیک هندی

علاقه مندان به لباس های سنتی، لباس های باتیک مخصوصاً نوع هندی را دوست دارند. ترفندها، کاربردها و نکات جالب زیادی برای این پارچه وجود دارد که بد نیست برخی از آنها را بدانید.

جنس واکس به کار رفته در ساخت پارچه باتیک

به طور سنتی، موم زنبور عسل به عنوان جزء اصلی موم باتیک استفاده می شود. در واقع، در اوایل ایجاد باتیک، قبایل اندونزیایی از صمغ گیاهی به عنوان موم استفاده می کردند. امروزه از پارافین برای تهیه باتیک در هند استفاده می شود. بهترین مخلوط برای موم در واقع مخلوطی از 30 درصد موم زنبور عسل و 70 درصد پارافین است. در ایران به طور سنتی برای این منظور از موم خالص، نخل گوسفند و سقز خام استفاده می شود. در آذربایجان به این ترکیبات «اسکالوپ» یا «باتیک مومی» می گویند.

خرید پارچه لینن باتیک هندی

انواع پارچه باتیک

تولید لباس باتیک; طبقه بندی بر اساس رنگ و طرح. قرمز نیلی سیاه رنگ هایی مانند سفید و قرمز در لباس های سنتی باتیک هندی استفاده می شود. طرح نیل (نقوش عنکبوت) با خطوط نامنظم از موم شکسته نمونه خوبی از طرح سنتی باتیک در هند و چین نیز نوع دیگری از پارچه باتیک است.

هنر باتیک در ایران

باتیک در تبریز بسیار محبوب است. اما مرکز هنر باتیک ایران در روستای اسکو در استان آذربایجان شرقی قرار دارد. بزرگان روستا معتقدند هنر باتیک توسط مهاجران باکو به این منطقه آورده شده است. به نظر می رسد که هنر باتیک به شکل کنونی خود اولین بار در قرن ششم پس از میلاد توسط مردم سواحل دریای خزر مورد استفاده قرار گرفت. شاید قدمت این اثر هنری در کشور ما حدود 500 سال باشد. نمونه اولیه باتیک در ایران بر روی بوم و با استفاده از سقز ساخته شد.

شیوه های چاپ پارچه باتیک هندی

نحوه چاپ باتیک عمدتاً به سلیقه هنرمندی که آن را خلق کرده است بستگی دارد. با این حال، برخی از تکنیک ها عموماً در بین استادان این هنر محبوب هستند.

چاپ به شیوه برداشت

در این روش ابتدا زمینه پارچه صورتی را به رنگ دلخواه تغییر می دهند. سپس با توجه به طرح مورد نظر قسمتی از این رنگ با استفاده از باتیک حذف می شود.

چاپ تارعنکبوت یا شکسته

در این روش موم قبل از اینکه از پارچه جدا شود چین خورده و ترک می خورد. سپس نقاشی می کنند. رنگ از شکاف ها عبور می کند و الگوهای جالبی مانند تار عنکبوت یا خطوط شکسته در پارچه ایجاد می کند.

روش مستقیم برای چاپ پارچه باتیک هندی

در این روش ابتدا طرح مورد نظر با قلم مو و رنگ کشیده می شود. سپس روی طرح را با موم می پوشانند و رنگ می کنند.

روش باندا

موم زنبور عسل روشی است که از آن استفاده نمی کنند. در این روش پارچه را به دلخواه پیله، گره یا گل می کنند. سپس با طناب های نایلونی بسته می شود. سپس پارچه رنگ می شود. قسمت های گره ها رنگ نمی شود و طرح مورد نظر روی پارچه چاپ می شود.

روش پاشش

در این روش ابزاری مانند جارو یا مداد داخل موم داغ قرار می گیرد. سپس موم را روی پارچه ای پهن می کنند. بنابراین هنگام ترسیم نتیجه مطلوب حاصل می شود.

روش قلم مو

این یک روش به همان اندازه رایج است که در آن الگوی مورد نظر با یک قلم مو آغشته به موم روی پارچه اعمال می شود. سپس برای دستیابی به طرح مورد نظر صورتی رنگ می شود.

استفاده از الکل

روش جالب دیگری که نیازی به اپیلاسیون ندارد. در این روش بعد از رنگ رز یک قطره الکل روی پارچه می پاشند. طرح مورد نظر با تغییر رنگ قطعات الکل پاشیده شده ایجاد می شود.

جمع بندی

پارچه باتیک مدرن در واقع در اندونزی تولید می شود و برگرفته از سنت های جزیره جاوه است. اما بسیاری بر این باورند که خاستگاه باتیک هند است. پارچه باتیک هندی به دلیل اصالت و همچنین سنتی بودن و دیگر ویژگی های منحصر به فرد خود طرفداران زیادی دارد. این پارچه ها معمولاً نخی یا ابریشمی، نازک و چاپ شده در دو طرف هستند. طرح های باتیک بسیار بادوام هستند. زیرا با این روش رنگ با بافت پارچه در تضاد است. در باتیک قسمتی از پارچه را با موم می پوشانند و قسمت های دیگر را رنگ می کنند منبع: https://www.utsavfashion.com/blog/fabrics/batik-textiles

پارچه باتیک هندی یکی از هنرهای نساجی است که با فرهنگ و تاریخ غنی هند پیوندی عمیق دارد. این پارچه دست‌بافت با استفاده از تکنیک‌های سنتی رنگ‌آمیزی و طرح‌نگاری تولید می‌شود. ویژگی اصلی باتیک هندی، طرح‌های پیچیده و گلدار آن است که با استفاده از ماده مومی به پارچه منتقل می‌شود و سپس با رنگ‌های طبیعی و براقی چون نیل و زعفران رنگ‌آمیزی می‌گردد. هریک از این طرح‌ها نمایانگر داستان‌ها و تاریخ محلی‌اند. پارچه باتیک هندی بسیار سبک و انعطاف‌پذیر است و به همین دلیل